Node.js'de modüllerin nasıl kullanıldığını anladığımız önceki yazının devamında, bu sefer modül ihracatı üzerine odaklanacağız. Modül ihracatı, bir modülün belirli işlevlerini dış dünyaya sunarak yeniden kullanılabilir hale getirme işlemidir. Bu işlem, Node.js'in module.exports
nesnesi üzerinden gerçekleştirilir.
Bir modülü dışa aktarmak için, öncelikle modül içindeki istenilen fonksiyon veya nesneyi module.exports
nesnesine atamak gereklidir. Örneğin, add.js
dosyasında tanımladığımız add
fonksiyonunu dışa aktaralım:
// add.js
const add = (a, b) => a + b;
module.exports = add;
Bu kod parçasıyla, add
fonksiyonunu module.exports
nesnesine atayarak dışa aktarmış oluyoruz.
Dışa aktarılan bir modülü başka bir dosyada kullanmak için require
fonksiyonunu kullanırız. index.js
dosyasında bu modülü şu şekilde ithal edebiliriz:
// index.js
const add = require('./add');
const sum = add(1, 2);
console.log(sum); // 3
Bu kod, add.js
dosyasından add
fonksiyonunu ithal eder ve kullanır.
require
ile modülü yüklerken, ithal edilen modül için kullanacağımız sabit adını özgürce belirleyebiliriz. Örneğin, add
fonksiyonunu farklı bir isimle ithal edebiliriz:
// index.js
const addFunction = require('./add');
Bu esneklik sayesinde, modül içindeki isimlendirmelerden bağımsız olarak dışarıdan erişimde istediğimiz ismi kullanabiliriz.
Node.js'te, modüller module.exports
nesnesi üzerinden dışa aktarılır.
Dışa aktarılan modüller, require
fonksiyonu ile diğer dosyalara ithal edilebilir.
İthal edilen modül için kullanılacak isim, ithal eden tarafından belirlenebilir.
Bu yapı, kodun yeniden kullanılabilirliğini ve modülerliğini artırır.
Bu yazımızda, Node.js'te modül ihracatının nasıl yapıldığını ve bu modüllerin başka dosyalarda nasıl kullanılabileceğini öğrendik. İlerleyen yazılarımızda, modüllerle ilgili daha derinlemesine bilgileri ve gelişmiş kullanımları ele alacağız. Bu sayede, Node.js'teki modül sistemini daha iyi anlayacak ve uygulamalarınızda etkin bir şekilde kullanabileceksiniz.